17 Şubat 2010 Çarşamba

sürme peynir

elindeki bir adet simit ile 20 gramlık krem peyniri bi türlü tam eşitleyemen insanın yaşadığı şeyler bence tam bir dramdır. hatta umut sarıkaya tipi mutsuzluk tanımıdır. o kadar yani. zira ya başta peyniri az kullanırsın sonuna yetsin diye, simiti kuru kuru yersin peynir artar sonunda ya da tam tersi. dört yıllık profesyonel yurt öğrenciliği hayatımda sürekli başıma gelen şey buydu. bu bir insanlık dramı değildir de nedir?

PS:yeterli görsel bulamadığımdan
hiçbişi koymuyorum. simiti öyle
tek başına görmeye dayanamamki.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder