envai çeşit farklı platformda neredeyse sürekli karalıyorum. bi kısmı karşılıklı oluyo bi kısmısı kendi çalıp kendim oynadığım türden oluyo. velhasıl anlattıklarım yazdıklarım genelde boş konuşma kabilinden şeyler olsa da hemen hemen her gün bi şeyler yazıyorum bi yerlere ki pek kısa yazmıyorum. ama yine de anlatamadığımı düşünüyorum birçok şeyi. en yakınımdan en uzağıma etrafımda olan, olmayan herkese diyorum başta kendime diyorum aslında. ama olduramıyorum.
işin enteresan tarafı yazdığım kadarından çok daha fazlasını siliyorum bi de. her yanım kaygıya batmış ondan olsa gerek. bi de ziyadesiyle dışa dönük bi kimseyim etraftan aldığım her tepki benim için nedense hayati önem taşıyo biri bana bi şey diyince uzun uzun düşünüyorum onun üstüne ve özellikle bu yazma konusunda birçok insanla etkileşim içersindeyim onlar da fikir beyan ediyolar. dolayısıyla da yazmıyorum bi dolu şeyi.
aslında yazmaya başlarken sadece yazdıklarımdan çok sildiklerim midir mühim olan dicektim. yanına da dicektim ki meyve kabuğu mu yoksa içi mi işte tam böyle bi çelişki bu sanırım dicektim. yine iki paragraf yazdım.
yazıyorum mütemadiyen..
ama yazmaktan çok oldurmak isterim ben.
özledim ulan!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder